Przedsiębiorcy często pytają czy mogą wykorzystywać w działalności gospodarczej swoje prywatne samochody rozliczając jednocześnie w kosztach podatkowych wydatki związane z tym użytkowaniem.
Osoba fizyczna, która w działalności gospodarczej wykorzystuje samochód osobowy stanowiący jej prywatną własność, może uwzględniać w kosztach firmowych wydatki związane z jego używaniem wyłącznie w ramach limitu wynikającego z art.23 ust.1 pkt 46 ustawy o pdof. Z przepisu tego wynika, że podatnicy będący osobami fizycznymi, wykorzystujący dla potrzeb firmowych samochód osobowy, nie będący ich środkiem trwałym do kosztów podatkowych zaliczają 20% poniesionych w związku z tym tzw. wydatków eksploatacyjnych. W celu ustalenia limitu wydatków związanych z jego wykorzystaniem na potrzeby działalności, obciążających firmowe koszty podatkowe, uwzględniają wszystkie wydatki związane z używaniem takiego samochodu, o ile faktycznie wykorzystywany jest on równocześnie w prowadzeniu działalności gospodarczej.
Czy można zaliczyć do kosztów podatkowych 100% wydatków eksploatacyjnych?
Tak. Pod warunkiem, że podatnik prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu dla celów VAT. Wówczas może uwzględnić w kosztach podatkowych 100% poniesionego kosztu (brutto dla podatników zwolnionych z VAT i netto dla czynnych podatników VAT).
W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia z VAT można ujmować w kosztach podatkowych 100% wartości brutto wydatków związanych z wykorzystywaniem w firmie prywatnego samochodu osobowego, pod warunkiem udowodnienia wykorzystywania pojazdu tylko w działalności co może mieć miejsce również na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu dla celów VAT.
Nasuwa się pytanie jak wygląda rozliczenie użytkowania samochodu prywatnego jednego ze wspólników spółki cywilnej w działalności gospodarczej. Czy w związku z używaniem przez wspólnika własnego samochodu na potrzeby działalności gospodarczej spółki u drugiego wspólnika powstaje przychód z nieodpłatnego świadczenia.
Przy założeniu, że samochody nie stanowią środków trwałych spółki, wspólnicy nie wnieśli do niej prawa do ich używania ani nie zawarli między sobą umowy użyczenia, a ponadto każdy z nich korzysta wyłącznie z własnego samochodu osobowego do celów działalności gospodarczej i nie korzysta z samochodu drugiego wspólnika, odpowiedź na to pytanie brzmi: nie. Nie mamy tu bowiem do czynienia z nieodpłatnym używaniem cudzych składników majątku. ( Interpretacja indywidualna KIS w interpretacji z 26.07.2019 (0115-KDIT3.4011.233.2019.2.PSZ). Sprawa nie jest jednak taka prosta gdyż nie wynika to bezpośrednio z przepisów podatkowych. W orzecznictwie znaleźć można również odmienne stanowisko, które zakłada, że wykorzystywanie auta w działalności gospodarczej przez jednego ze wspólników spółki cywilnej u pozostałych wspólników spółki powinien być rozpoznany przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń (tak uznał np. minister finansów w ww. wyjaśnieniach z 4 kwietnia 2002 r., nr PB/AK-031-23/02, gdzie jest mowa o tym, że tego rodzaju nieodpłatne „świadczenie może stanowić przychód pozostałych wspólników takiej spółki”). Na ogół jego wysokość oblicza się na zasadach określonych w art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o PIT, tj. według cen rynkowych stosowanych przy udostępnianiu rzeczy tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Aby uniknąć problemów związanych z rozliczaniem wykorzystywania samochodu prywatnego jednego ze wspólników spółki cywilnej w działalności tej spółki należałoby wnioskować o wydanie interpretacji indywidualnej.
Zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach Podatkowych Poniedziałków.
